Загорская Нина (Загорская Ніна). Роздум у Брэсцкай крэпасці

Калі б вымяралі,
Каб вымераць толькі маглі
Горыч,
           трывогу,
                                боль …
Калі б гэтыя хлопцы
У сорак першым
На кіламетры першым
Той вайны не ляглі,
Мабыць, ніколі
Не сустрэліся б мы
З табой.

Герою Брэсцкай Крэпасці
Мой равеснік, мудры і мужны,
Непахісны ў змаганні за мір,
Углядаецца ў бераг асмужаны
Углядаецца ў быстры вір …
Мой равеснік паўстаў
                                      нескароны,
Суайчыннік,
                               салдат паўстаў
На фарпосце,
                              у абароне,
І жывою легендаю стаў.

Каскай чэрпаў ты з Буга ваду,
Каб хутчэй
                    кулямёт
                                     напаіць.
Ты хацеў,
каб Радзіма жыла.
І не думаў,
ці сам будзеш
жыць.
… Цішыня ля бязлюдных фартоў.
Цішыня
ля разбітай
цвердзі.
Тут апошнія
                      крокі
                                 байцоў
Сталі першымі
                             у бяссмерце.
Брат мой, шчыры дарадца,
                                               равеснік,
Як на споведзь,
Іду
На спатканне з табой.
Кроіць сэрца
                       грозная песня:
“Уставай
                      на смяротны бой!..”
“Мроі” Шумана,
Шумана мары
Над штыком узлятаюць за хмары …
Брат мой,
                  друг мой,
                                    дарадца,
                                                       равеснік.. —
Гэта сэрца тваё
                            стала Песняй!