Можна замену прасіць у футболе.
Рукі падняў, — і з запасу ігрок
Выйдзе у свежай футболцы на поле
Праз пратакольны сухі радок.

Але:
На стадыёне помсты
Ў цесным коле гармат
Быў пад Брэстам не просты —
Першы крывавы матч.

Месяц над сон-зямлёю
Бліснуў, бы цыферблат.
Строгім, як смерць,
                                                               суддзёю
Сойкасць байцоў была.

Час
                                                      кулямётныя чэргі
Вывелі шрыфтам куль:
“Дваццаць другога чэрвеня,
Роўна ў чатыры нуль-нуль”.
Ўсё!
                                                      Кулямёты presto
Выбілі вогненны марш.
Так пачынаўся пад Брэстам
Першы крывавы матч.

Як выключэнне з правіл,
Як даніна вайне:
Паміраць мелі права,
А прайграваць — не!

Безліч смяротных таймаў,
Цемра дымных палёў…
Дзевяць свінцовых грамаў —
Эквівалент медалёў.

На спінах
                                                    на кулямётных
Выкіпела вада.
Сумлення байцоўскага ротны
Замену прасіць не даў.
Ўсё…
                                                    Толькі словы,
                                                                                                         як раны,
Ўеліся ў шэры бетон:
“Бой наш
                                             не мог быць прайграны…
Нашыя сэрцы — кардон…
Ведай, мой сын, што іначай
Мы не маглі таго дня…
Замену прасіць — гэта значыць
Рукі ўгору падняць”.

P.S.
Калі раскапалі руіны Брэста,
Падымаліся… рукі мёртвых…
                                                         з гранатамі!
Пераклад з украінскай В. Жуковіча