Кропля вады …
                                                 кропля вады …
Але свінцовыя кулі не кроплі.
Ты паўзеш праз гады,
                                                 ты паўзеш маладым,
Якім упаў ў сорак першым …
Дзесьці б’е кулямёт,
                                                  стогне ранены друг …
А вада?..
                                                  Ліжа бераг пясчаны.
Побач плынь Мухаўца,
                                                  побач родны твой Буг,
Як і ты, як і крэпасць, паранены.
Ты тады не дапоўз,
                                                  не дайшоў да вады,
Кацялок да грудзей
                                                 прыціскаючы, ўпаў ты.
І застаўся навекі
                                                 зусім маладым,
І навекі застаўся салдатам.