Асадова Валида Рахперовна, родилась 01.03.2000 года в г. Бресте. В настоящее время учится в Брестском государственном медицинском колледже.

Рисует, играет на фортепьяно, занимается спортом, участвует в художественной самодеятельности, пишет стихи. 

В 2015 году заняла 2-е место в областном конкурсе поэзии среди молодежи и школьников «Мы рождены для вдохновения». Награждена Почетной грамотой и ценным подарком.

Печаталась в газетах «Народная трыбуна» и «Брестский вестник».

Готовится к изданию книга стихов  Валиды Асадовой с рабочим названием «Исповедь». 

Цёмная ночка               

Зорка далёкая дрэмле ў цiшы,
Дрэмле, ды толькi нiяк не засне.
Цёмная ночка кранула мяне, –
Светла ў небе i светла ў душы.

Цёмная ночка кранула мяне –
Хочаш спявай, хочаш вершы пiшы.
Светла ў небе i светла ў душы…
Хай гэты верш вашу душу кране.

                      ***
У душы маёй вугольчык
Яркiм полымeм гарыць. 
Падабаецца мне хлопчык –
Не дае сябе забыць.

Ён прыгожыя славечкi
Кожны дзень гаворыць мне,–
Я згараю, нiбы свечка
У расчыненым вакне.

                      ***
Люблю цябе, мой край палескi,
Зямля цудоўная мая!
З вачамi дзiўнымi пралескi
I спеў над рэчкай салаўя.

Краiн аб’ездзiла нямала –
Вялiкiх, дзiўных гарадоў,
Але, дзе б я не вандравала,
Заўседы хочацца дамоў.

Люблю ў начы глядзець на зоры,
Што шлюць свой свет нам на Зямлю…
Твае лясы, твае азёры
Я як жыццё само люблю.   

                      ***
Упершыню – ды страшнавата –
У Лунiн  завітала я, –
Туды сабралася на свята
Паэтаў дружная сям’я.

Дарога мне была вясёлай,
Iнездарма яна звяла
Мяне з Панасюком Мiколай –
Паэтам вёснаўi цяпла.

У iм столькi гумару i жарту –
Яго ж у вёсцы каранi –
Колькi сiлы i азарту,
Натхнення, мар i дабрынi?!

Пясняр свайго ляснога краю,
Ён па экспромту чэмпiён!
Я з шчырай зайдрасцю жадаю
Такою ж светлай быць, як ён.